عندما ابدأ بالكتابة اجد نفسى واجد ذاتى
اجد نفسى تنطق بالحروف المقهورة التى تأبى ان تتوارى بين السطور
اجد ببعض الاحيان تنساب على ورقتى تبللها
فتبقى حروفها هى ذاتى الخجول الذى تريد التحرر ولكنها تابى
واحيانا عندما اكتب انسى ان لى ابجديات ومقاييس المفروض لا افرط بها
اما عندما اكتب عن حبى
اجدة يتجسد بمعانى ضعيفة بين السطور
لاننى اجد حبى بداخلى نابع بكل حساسية وعندما اهدى حبيبى احرفى اجدها لاتعطى معنى
مثل الذى فى وجدانى
لان الذى فى وجدانى اكثر بكثير
فاحتار وتبدأ معاناتى وتبدأ فصول اعترافاتى
بورقتى التى قد امزقها بعد ذلك لانها قد تظهر نقاط ضعفى
ولكن بعدها احس بالراحة
واننى وجدت ذاتى التائة
فهل يا ترى استطيع اهداء احرفى
اليك يا من احب القلب
اليك يا من احتوتك العيون
اليك يا من اعيش لاجلة
اليك يا من طيفك يلاحقنى
اليك يا من ارى صورتك فى كل مكان فى كتبى
فى احلامى
فى صحوتى
اليك يا من يرتعش كيانى فقط عند ذكر اسمك
هذا اقل ما استتطيع التعبير عنة
لان حبك فى قلبى يزيد فى كل لحظة ولانك انت كل شىء فى حياتى
اجد نفسى تنطق بالحروف المقهورة التى تأبى ان تتوارى بين السطور
اجد ببعض الاحيان تنساب على ورقتى تبللها
فتبقى حروفها هى ذاتى الخجول الذى تريد التحرر ولكنها تابى
واحيانا عندما اكتب انسى ان لى ابجديات ومقاييس المفروض لا افرط بها
اما عندما اكتب عن حبى
اجدة يتجسد بمعانى ضعيفة بين السطور
لاننى اجد حبى بداخلى نابع بكل حساسية وعندما اهدى حبيبى احرفى اجدها لاتعطى معنى
مثل الذى فى وجدانى
لان الذى فى وجدانى اكثر بكثير
فاحتار وتبدأ معاناتى وتبدأ فصول اعترافاتى
بورقتى التى قد امزقها بعد ذلك لانها قد تظهر نقاط ضعفى
ولكن بعدها احس بالراحة
واننى وجدت ذاتى التائة
فهل يا ترى استطيع اهداء احرفى
اليك يا من احب القلب
اليك يا من احتوتك العيون
اليك يا من اعيش لاجلة
اليك يا من طيفك يلاحقنى
اليك يا من ارى صورتك فى كل مكان فى كتبى
فى احلامى
فى صحوتى
اليك يا من يرتعش كيانى فقط عند ذكر اسمك
هذا اقل ما استتطيع التعبير عنة
لان حبك فى قلبى يزيد فى كل لحظة ولانك انت كل شىء فى حياتى